Subaru heeft met zijn boxermotoren en ‘Symmetrical AWD’ een uniek portfolio in handen. Het merk heeft daarnaast het imago uitermate betrouwbare auto’s te bouwen, maar is de traditionele aanpak van de Japanners voldoende om in leven te blijven? In de Verenigde Staten en berglanden als Zwitserland malen ze vrij weinig om CO2-uitstootregeltjes en doet Subaru het uitstekend, maar wat biedt het merk voor Nederland? In de opgefriste Subaru Outback test ik de unieke combinatie van een boxerdiesel met CVT-transmissie en ga ik op zoek naar antwoorden.

De geüpdatete Subaru Outback gaat vanaf heden als ‘Outback X’ door het leven, omdat de auto voor 2014 een tweede optische update heeft gehad. De eerste was in de lente vorig jaar al doorgevoerd en daarbij werd de Subaru voorzien van gewijzigde bumpers en grille. Recentelijk voegden de donkere koplampen en wielen, plus andere dakrails een nog stoerdere uitstraling toe. Vandaar de toevoeging ‘X’.  Het Japanse merk is druk bezig met het introduceren van de nieuwe WRX (STi) en heeft recentelijk het studiemodel Levorg getoond, beiden met het nieuwe familiegezicht en waarvan laatst genoemde misschien de opvolger zal zijn van de Legacy. Juist, de auto waar de Outback X op is gebaseerd. Dat de Outback in z’n huidige vorm sinds 2009 op de markt is, kan je daardoor goed zien.

Voor de gek houden

Interessanter nieuws is dat het motorenaanbod is gewijzigd: De 2,5-liter benzinemotor (173 pk) en 2,0-liter dieselkrachtbron (150 pk) zijn (voor het eerst)leverbaar met een Lineartronic CVT-automaat. Een Continue Variabele Transmissie (CVT) gekoppeld aan een dieselmotor, dat is uniek! En al gauw blijkt de Lineartronic uitstekend bij de dieselstoker te passen. Bij normaal accelereren komt ’t toerental nauwelijks boven de 2.000 tpm uit. De 150 pk en 350 Nm zijn voor de 1.624 kg wegende Outback voldoende en maken ‘m redelijk pittig, al merk je op de Autobahn dat de auto veel tijd nodig heeft om 200 km/u aan te tikken. Echter, met z’n forse 1.700 kg geremd trekgewicht is de vierwielaangedreven Subaru erg geschikt voor caravanvakanties.

Een retourtje Zwitserland zou ik graag met de Outback willen doen.

Om het vervelende geloei bij hoge toeren onder vollast te voorkomen, heeft de Lineartronic zogenaamde voorgeprogrammeerde versnellingen. Zodoende creëert de bak het gevoel van een conventionele automaat , met terugval van het toerental na een versnelling. Grappig genoeg werkt het uitstekend en zelfs comfortverhogend. Het onophoudelijk gezoem van een traploze transmissie blijft bij volgas uit en toch heb je niet de vertraging die je bij een normale automaat hebt na het schakelen. Met andere woorden, de Lineartronic houd je voor de gek. Zo kun je met de flippers achter het stuurwiel door zeven fictieve versnellingen gaan. Een ander voordeel van de Lineartronic is dat ‘ie bij een constante snelheid het toerental laag houdt. Bij 100 km/u draait de boxermotor 1.800 tpm en bij 120 km/u 2.000 tpm. Het gemiddelde verbruik van 1 op 13,3 is dan ook netjes te noemen voor een opgehoogde vierwiel aangedreven stationwagon.

De motor-/bakcombinatie is uitstekend, maar de boxer dieselmotor klinkt wat rauw en afrolgeluiden zijn vrij duidelijk hoorbaar. Een retourtje Zwitserland zou ik desondanks graag met de Outback willen doen. Rijden met deze Subaru  geeft een vertrouwd gevoel. Heuvel op is dankzij de Symmetrical 4WD en verhoogde koets geen enkel probleem en hij staat z’n mannetje in ruig terrein. Op de snelweg valt er evenmin wat te klagen. Je zit lekker hoog op ruime, comfortabele en met leder beklede zetels. Dat de besturing wat indirect en ouderwets aanvoelt, vergeef je deze goedmoedige lobbes al gauw. Hier nog geen elektrische, maar hydraulische stuurbekrachtiging voor een eerlijk stuurgevoel. Niet dat de Outback echt zo goed stuurt, want bij oneffenheden wil het stuurwiel wel eens een ander spoor volgen. Ouderwets hoeft niet per se negatief te zijn, maar in bijvoorbeeld de Opel Insignia Country Tourer moet de Subaru z’n meerdere erkennen.

Open galerij

Dat de Subaru Outback in z’n huidige vorm sinds 2009 op de markt is kan je goed zien.

De verhoogde koets deint weinig na en vanwege zachte vering is de demping juist wat harder afgesteld. Dankzij de vierwielaandrijving en onderstelafstemming doet de Subaru in bochten wat ‘ie hoort te doen: grip behouden. Ga je ‘m forceren tot onderstuur, dan wordt dat direct in de kiem gesmoord door de integrale aandrijving.

Aan ruimte geen gebrek

Zoals gezegd is de auto in de basis al sinds 2009 op de markt en dat valt af te zien aan het interieur. Bepaalde knoppen, zoals de klikschakelaars voor de stoelverwarming, zijn niet meer van deze tijd en een smal digitaal schermpje bovenop het dashboard is inmiddels verbannen uit dit segment. Toch weet Subaru een luxegevoel te creëren en niet alleen door de auto standaard al compleet aan te kleden. Het leder oogt en voelt erg goed en de kleurstelling van het interieur is bijzonder fraai. Maar ook de inleglijsten en dashboardstructuur zien er aantrekkelijk uit. Het verbaasde mij dan ook dat het gehele dashboard keihard is, terwijl je dat er niet aan af ziet. Enkel de portierbekleding is van een wat zachter materiaal gemaakt. Een logische keuze, want daar leun je immers vaak op of tegenaan.

Dat de besturing wat indirect en ouderwets aanvoelt, vergeef je deze goedmoedige lobbes al gauw.

Waar de Outback echt punten scoort is achterin. Er is voor bovengemiddeld lange personen meer dan voldoende beenruimte, ik hou met mijn 1 meter 91 zelfs nog ruimte over ‘achter mezelf’. En ondanks het schuifdak is de hoofdruimte zeer toereikend. Voor een relaxte zit kun je bovendien de rugleuningen iets naar achteren kantelen. Gek genoeg ontbreken ventilatieroosters achterin, terwijl de benzine-uitvoering die wel heeft. De bagageruimte is met 526 liter groot genoeg en heeft een lage tildrempel. Met hendels aan de zijkanten kunnen de rugleuningen platgelegd worden en heb je 1.726 liter tot je beschikking. Genoeg voor die trip naar de bergen. Met het geweldige audiosysteem hou je dat wel uren vol.

De concurrentie

De Subaru is niet beter of spannender dan menig concurrent, maar wel een prettig alternatief. Zaken als 17 inch wielen, xenonverlichting, achteruitrijdcamera (handig met die hoge koets!) en climate control zijn standaard en deze duurste Executive-uitvoering heeft werkelijk alles. Van een navigatiesysteem tot lederen bekleding, werkelijk alles zit erop. Dat verzacht enigszins de pijn dat ‘ie als diesel minimaal 47.795 euro moet kosten en dit duurste model voor 56.695 euro in de prijslijst staat. Er is één maar. En dat is de concurrentie, die met groenere energielabels wel rekening lijkt te houden met het meedogenloze Nederlandse belastingklimaat. Voor hetzelfde geld heb je een 195 pk sterke Opel Insignia Country Tourer bi-turbodiesel met 4x4. De Volkswagen Passat Alltrack is tegenwoordig enkel nog uit voorraad leverbaar en de Allroads van Audi zijn nog een stukje duurder.

Moeilijk

Dat maakt de Subaru Outback X op dit moment een moeilijke auto. Ja, hij heeft z’n kwaliteiten en een uiterst betrouwbaar imago, maar prijstechnisch is ‘ie niet al te concurrerend. Het feit dat ‘ie al wat ouder is, kun je eveneens als nadeel zien. Wel zet de auto prima verbruikscijfers neer, biedt hij veel ruimte en bewijst hij zich als een prettige reisgenoot. Het is en blijft een auto voor een relatief kleine doelgroep, die zweert bij de betrouwbare Japanse techniek. De auto is mij zeker goed bevallen, maar of dit nu een geschikte auto is voor Nederland? Daar twijfel ik aan.