Grote auto’s, hele grote auto’s, ze hebben iets ondefinieerbaars over zich. Sommige mensen zetten je weg als patser, anderen respecteren je vanwege je financiële dan wel geestelijke vermogen om in zo’n ‘vijf-meter-slagschip’ te rijden. Audi’s, BMW’s, Mercedessen, ze polariseren tussen scepticisme en bewondering. Wat een heerlijkheid dat er dan een merk als Lexus bestaat, dat zich moeilijk op een dergelijk ‘Nederlandse’ manier laat beschrijven. Want niemand ziet een Lexus als poenerig, geen mens vraagt zich af hoe die auto gefinancierd is, iedereen weet dat het merk synoniem staat aan ‘hybride’ en toch is ook Lexus bekend als premiummerk. Met zijn terughoudende verschijning, neutrale imago en technische perfectie is de LS 600h de professor onder de automobiele elite.

De LS 600h verwent en bedwelmt. Importeur Louwman & Parqui haalde daarvoor alles uit de kast: de langste wielbasis in een niets meer te wensen overlatende President-uitvoering, gekoppeld aan het exclusief voor de LS 600h Hybrid L President leverbare Rear Seat Relaxation-pakket. Slechts de vierzitsconfiguratie ‘miste’. Lexus is een merk van de Toyota Motor Corporation, een gegeven waar niet geheimzinnig over wordt gedaan. Integendeel, voor Toyota is Lexus dé grote trots. Een merk dat geen decennialange traditie kent, maar werd gecreëerd om te laten zien waar Japan toe in staat is én om de prestigieuze Europese merken te overklassen.

Geestverschijning

We zijn nu ruim twintig jaar verder en Lexus is inmiddels wereldwijd gerespecteerd als fabrikant van absolute klasseauto’s. Het merk is maatgevend als het gaat om rust en stilte in het interieur, weet telkens weer te overtuigen met hoogst gecultiveerde motoren en was visionair toen het in 2004 met hybridetechnologie voor de topklasse kwam. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: de LS 600h weerspiegelt deze Lexus-aspecten op het allerhoogste niveau. Hoe vreemd het ook klinkt, de pregnante stilte is te allen tijde nadrukkelijk aanwezig en die rust maakt iedere rit opnieuw weer indruk. Voor fietsers en voetgangers is de Japanse limousine bij tijd en wijle een soortement geestverschijning, want bij lagere snelheden beweegt de LS 600h zich volledig elektrisch voort en meermaals leek het geruisloos aankomende gevaarte argeloze voorbijgangers complete schrik aan te jagen.

En juist in dat urbane gebied zit er rendement in Lexus’ hybridetechnologie. Daar gaan verbrandingsmotoren door het wisselende verkeersbeeld en de daarmee gepaard gaande frequente acceleratie- en remacties veel brandstof verbruiken en dat is fnuikend voor grote motoren met veel cilinders, zoals de vijfliter V8 in de LS 600h. Een probleem dat dus niet van toepassing zou moeten zijn op de LS 600h, want de aandrijving wordt in de stad overgenomen door de elektromotor en daarmee bespaart de LS 600h een hele hoop brandstof. Voor zolang het duurt, want dit functioneert alleen zolang de accu’s voldoende opgeladen zijn. Die worden - via zogenaamde ‘kinetische’ energie - tijdens het afremmen bijgeladen en dat gebeurt in stadsverkeer dus bij de vleet. Tot zover de theorie, maar de praktijk kan het aardig bijbenen. Als je in de Eco-stand met anticiperend rijgedrag en een beetje beleid gas geeft, dan rijd je tot pakweg 50 km/u op de elektromotor. Daarbij moet de benzinemotor af en toe - welhaast onmerkbaar - bijspringen omdat de accu’s het niet volhouden of omdat de 5,18 meter lange Lexus een hindernis voor het verkeer dreigt te worden.

Het V8-geluid is bij de LS 600h uitsluitend op verzoek te horen

Decibellen

Daarmee terug naar die achtcilinder van Lexus, waarmee het merk een naam hoog moet houden. Wellicht herinneren enkelen zich nog de commercial van de eerste LS400, waarin een toren van champagneglazen op de motorkap bleef staan terwijl de auto op de testbank al ver over de 200 km/u reed. Een ongelooflijke prestatie, want een V8 heeft uit natuurkundig principe een wat onregelmatige loopcultuur en daaruit moet ook het zo herkenbare geluid van zo’n motor verklaard worden. Dat geluid is bij de LS 600h uitsluitend op verzoek te horen, want bij een zware rechtervoet klinkt de 394 pk sterke Lexus-V8 als een echte V8 en dat is niets meer of minder dan fantastisch. De Lexus gaat er op zo’n moment ook heel hard en vooral moeiteloos vandoor en dan functioneert de 224 pk en 300 Nm sterke elektromotor als een soort compressor - een constante toevoeging van vermogen en acceleratiekracht. Het meest indrukwekkend is echter de acceleratie bij het indrukken van het gaspedaal voor pakweg 70 procent . De motor is dan vrijwel onhoorbaar en de Lexus versnelt onevenredig veel harder dan het geluid doet vermoeden. Als je een dergelijke rijstijl verdisconteert met de besparing in de stad, komt het testverbruik uit op een meer dan acceptabele 1 op 8,5.

Complimenten voor al het voorgaande gaan naar de ingenieurs in Tahara, die denken en innoveren in een kader van technische vooruitgang en mechanische perfectie. Het gaat te ver om de acht pagina’s uit de persmap samen te vatten, maar de trillingsvrije loopcultuur wordt bereikt door bij iedere individuele motor de gebruikte materialen zo glad en sterk mogelijk te maken en de interne speling maximaal te begrenzen. Lexus gaat daarin ver, heel erg ver en het idee dat er zoveel aandacht is besteed aan jouw auto geeft een onbeschrijflijk uitverkoren gevoel. En dat is niet het enige, ook schijnbare futiliteiten als bepaalde vormen in het plaatwerk of een uit één stuk metaal gebogen chromen raamomlijsting verminderen het ruisniveau. Genoeg over geluid, of beter gezegd, het ontbreken daarvan. Of nee, nog één decibelgerelateerd element: de weergaloze muziekinstallatie van Mark Levinson, die simpelweg perfect is en nooit waarneembaar maakt waar de klanken van Dvořák of de Rolling Stones vandaan komen – audiofielen weten dan genoeg.

Tweeledig

Ook zijn er negatieve woorden over het een en ander, want een tweeledig gevoel heerst aangaande een tweetal zaken. De kwaliteit, de materialen en de afwerking staan zonder meer buiten kijf, maar op details zakt de LS 600h even door de knieën. Hier en daar zijn knopjes en schermpjes uit oude tijden zichtbaar en dat kan eigenlijk niet in een auto van bijna twee euroton. De Lexus is zo goed, zo ontstellend comfortabel en zo overduidelijk merkbaar een doorwrochte auto, dat die knopjes door alle weelde overvleugeld worden en je anderzijds evengoed laten denken: “Waarom zijn die kleinigheden eigenlijk niet op Lexus-niveau gebracht?” Nog een dissonant is de kofferruimte. Het accupakket vult de bagageruimte bijna voor de helft en met de 330 liter die overblijft, zit de LS 600h op het niveau van een Volkswagen Golf – gechargeerd gesteld is dat net voldoende voor de boodschappen.

Open galerij

Alle zitplaatsen zijn uiterst comfortabel, maar rechtsachter steekt er met kop en schouders bovenuit

Shiatsu

Rechts achterin is ‘the place to be’ in de LS 600h en die filosofie ademt door de hele auto. Alle zitplaatsen zijn vanzelfsprekend uiterst comfortabel en bieden overvloedige ruimte, maar die ene plek steekt er in deze lange versie met kop en schouders bovenuit. En dat houdt niet op met een elektronische rugleuningverstelling of via een afstandsbediening commandeerbare audio, want de passagiersstoel kan dermate inschuiven dat er zelfs languit kan worden gezeten. In dit geval wordt met het Rear Seat Relaxation-pakket het lichaam bovendien volledig ondersteund door de ‘ottoman’-stoel en dat is ultiem relaxen, vervolmaakt door de veelvoudig instelbare Shiatsu-massage. Een en al luxe en gadgets om het je naar de zin te maken: zonneschermen, een DVD-speler en geperforeerd leder op zitmeubilair dat uiteraard op velerlei manieren te ventileren en te verwarmen is – dat de LS 600h het heeft is niets bijzonders, maar de serene sfeer die de LS 600h daarmee verspreidt, wordt door geen enkele concurrent geëvenaard.

Het hoge woord komt er dan nu maar uit: waar de Europese limousines ook de chauffeurs kunnen animeren, daar is de LS 600h voor hen redelijk saai. De besturing is van het lichte soort en de bekrachtiging is zo sterk dat je nauwelijks gevoel in het stuurwiel hebt. De vering en demping sluiten daarbij naadloos aan, zijn dus primair op comfort gericht en staan dus ook weer in het teken van de persoon rechts achterin. Zelfs al staat het onderstel in de sportstand, de LS 600h blijft in vlot genomen bochten over de voorwielen wegschuiven. Dat is met bijna 2,5 ton doordrukkend gewicht geenszins verwonderlijk, maar de LS 600h is standaard op vier wielen aangedreven en dan verwacht je toch iets meer neutraliteit en balans. Overigens is het ontbreken van dynamiek absoluut geen schande, want de LS 600h doet niet eens een halfbakken poging om geforceerd sportief te zijn. Nee, de LS 600h is een dusdanig overtuigend ‘strijkijzer’, dat het ‘softe’ hem met geen mogelijkheid kwalijk mag worden genomen. ‘Soeverein zoeven’, om er eens een cliché tegenaan te gooien, maar die wel uitstekend weergeeft waar het merk Lexus om draait.

Intellectueel

Voordelig is de LS 600h geenszins en een sprankelend uiterlijk heeft de LS 600h evenmin. Dat is echter zijn grote kracht, want niemand die je een poseur vindt en toch is ook de LS 600h een genotsauto pur sang. Ja, zelfs een ongeëvenaarde, want deze Lexus is primair gericht op ‘rechts achterin’ en dat merk je telkens weer. Incognito rijd je met alle luxe in de rondte, terwijl iedereen dondersgoed weet dat die über-Toyota niet zomaar een limousine is. De LS 600h is als een meervoudig gepromoveerde intellectueel die zijn klasse kenbaar maakt door ingenieuze techniek en die zijn kennis in stilte, terughoudendheid en met bescheiden etiquettegedrag presenteert, maar evengoed de capaciteit heeft om indruk op alles en iedereen te maken.