Degelijk, doelmatig en kwalitatief hoogstaand. Dat we in Nederland dol zijn op Duitse auto’s - lees: Volkswagens - is niet vreemd. Duitsers en Nederlanders delen in grote lijnen dezelfde mentaliteit, daarom kopen we graag producten van onze oosterburen, of dat nu keukens, boormachines of auto’s zijn. Toch is het succes van Audi een stuk lastiger te verklaren. Hier speelt namelijk emotie een rol, maar het is geen merk dat harten direct sneller doet kloppen - de S- en R-modellen daargelaten. De nieuwe A3 is op het eerste gezicht niet eens zo heel erg nieuw maar toch zijn er straks weer vele Nederlanders die duizenden euro’s - of tientallen lease-euro’s - extra op tafel leggen voor een auto die in basis nog altijd een Volkswagen Golf is. In de A3 ga ik op zoek naar het Audi-gevoel.

Voor als je het niet gelooft op basis van de foto’s: de Audi A3 is dus helemaal nieuw. Geen stukje plaatwerk is hetzelfde en ook onderhuids is geen schroef gelijk. De A3 staat op een nieuw onderstel, het inmiddels veelbesproken MQB-platform van de Volkswagen Groep. Deze multifunctionele basis gaat heel veel modellen bedienen in de toekomst dus het moet een bijzonder goede bodemplaat zijn. Ik kan alvast verklappen: dat is het.

Maar voordat ik daar verder op in ga werp ik eerst een blik op de auto. De A3 is zoals elke Audi strak gelijnd. Niet bijzonder vernieuwend, ik had dan ook weinig bekijks tijdens de testweek - het is ‘just another Audi’. De grijze kleur helpt niet mee, dat geef ik toe. Maar hé, er staat hier wel een compacte middenklasser met een prijskaartje van ruim 35.000 euro. En niemand die naar je nieuwe, Duitse premiumauto omkijkt. Sterker nog, als je een snelle blik werpt op de auto dan lijkt het net een A1.

Er staat hier een compacte middenklasser met een prijskaartje van ruim 35.000 euro. En niemand die naar je nieuwe, Duitse premiumauto omkijkt.

Toch straalt de kwaliteit er vanaf. De fraaie led-verlichting, de strakke pasnaden en de subtiele chroomranden laten zien dat deze auto met zorg in elkaar is gezet. Dat gevoel wordt alleen maar sterker als je instapt. Het begint met het openen en sluiten van het portier. De plof waarmee de deur in het slot valt geeft een hoogwaardig gevoel. In gedachte zie je hoe een Duitser, gewapend met een doos rubberen strips, maandenlang bezig is om precies het juiste geluid te vinden dat past bij het dichtslaan van het portier. Het is slechts een voorbeeld dat Audi’s drang naar perfectie weergeeft. Niet dat de A3 perfect is, maar hij komt in de buurt.

Minimalistisch

Het dashboard is wat je zou kunnen noemen ‘minimalistisch’. Audi heeft geprobeerd zo weinig mogelijk knoppen en afleidende vormen in het dashboard te stoppen. Om die reden hebben veel schakelaars meerdere functies maar invloed op het gebruiksgemak en de ergonomie heeft dit nauwelijks. Opgeruimd staat netjes: de cd-speler is in het dashboardkastje weggestopt en het beeldscherm schuift fraai in het dashboard met een druk op de knop.

De A3 ademt een hightech-sfeer, iets dat wordt versterkt door de felblauwe- en rode led-verlichting van de klimaatregeling en een fraaie aluminium sierstrip – dat laatste is een optie van 305 euro. Het beeldscherm zelf doet een beetje afbreuk aan de totaalbeleving. Het beeld heeft een niet al te hoge resolutie en bovendien reageert het systeem soms traag op de commando’s. De menustructuur is gelukkig verbluffend eenvoudig, hoewel de bediening met de knoppen op de middentunnel soms net iets teveel aandacht vraagt tijdens het rijden. Vreemd is verder dat de draaiknop tegennatuurlijk werkt: voor het volgende menu-item moet je achteruit draaien. Het navigatiesysteem, de spraakbediening en Bluetooth bellen of muziek streamen: het werkt allemaal zoals je verwacht. Wel klinkt de dame die de navigatie-aanwijzingen geeft een beetje robot-achtig. Het zal je niet verbazen dat de gebruikte kunststoffen hoogwaardig overkomen en de knoppen stevig aanvoelen. Smetje op het geheel is het kras- en vlekgevoelige paneel op de middentunnel.

Voor als je het niet gelooft op basis van de foto’s: de Audi A3 is dus helemaal nieuw

Compact

Over de zitpositie kan ik kort zijn: die is prima. Als je niet al te klein van stuk bent tenminste, want door de lange pedaalslag worden bestuurders (m/v) met korte benen gedwongen om met hun knieën tegen het dashboard aan te zitten. De stoelen ondersteunen je lichaam goed en zijn niet knetterhard, zoals in sommige Duitse auto’s. Wel voelt de Audi compact aan als je erin zit, ondanks het opgeruimde dashboard. Overigens moet je als eigenaar van de A3 ook een opgeruimd karakter hebben, want veel ruimte voor losse spullen is er niet in het interieur. Voorin heb je geen gebrek aan bewegingsruimte maar achterin schiet de beenruimte tekort, hier wordt de meerwaarde van de binnenkort leverbare A3 Sportback – die een 3,5 centimeter langere wielbasis heeft – snel duidelijk. De hoofdruimte is in orde en de 365 liter metende kofferbak biedt genoeg plaats. Je kunt de bank eenvoudig omklappen en met de in hoogte verstelbare bagagevloer creëer je een vlakke laadvloer. En wederom voelt alles wat je aanraakt ongelooflijk doortimmerd aan.

De 1.4 TFSI in de nieuwe A3 – goed voor 20 procent bijtelling - is vernieuwd en vooral lichter geworden. Hoewel deze en andere turbomotoren van de Volkswagen Groep veel in het nieuws zijn vanwege diverse (distributie)problemen, is het een enorm fijne motor. Er is nauwelijks een turbogat en de 122 pk’s lijken er wel 140 te zijn. Vanaf 1.400 tpm is het maximale koppel al beschikbaar en de vermogensopbouw is dan ook mooi gelijkmatig. Tot aan het rode toerengebied blijft de viercilinder eraan trekken. Het brandstofverbruik blijft binnen de perken, al is de boordcomputer nóg optimistischer over de hoeveelheid geconsumeerde brandstof. Het testverbruik is 1 op 13 maar met meer ‘normale’ kilometers kom je makkelijk een of twee kilometer verder op een liter benzine.

Hoewel de auto niet lichter is geworden voelt dat wel zo.

Best leuk

De nieuwe A3 is – zeker in deze Ambition-uitvoering met sportonderstel – best een leuke auto om in te rijden maar vooral een hele goede. Hoewel de auto niet lichter is geworden voelt dat wel zo. De carrosseriestructuur is bijzonder stijf en de A3 laat zich lichtvoetig door het verkeer bewegen. Hij helt weinig over in bochten en je voelt je al snel één met de auto. De goede stoelen helpen daaraan mee. Het onderstel is mooi in balans, je kunt hoge bochtsnelheden bereiken en de gripgrens is eenvoudig aan te voelen. Zelfs als je dan stevig remt blijft de achterkant in het spoor, de A3 is behoorlijk ‘hufterproof’. De onderstelbalans is nog niet zo goed als bij de BMW 1 Serie maar de nieuwe A3 komt in de buurt. De demping is vrij stevig maar nooit storend hard.

De besturing is daarbij niet superscherp maar communicatief genoeg. De A3 stuurt vrij natuurlijk en met de knop Select Drive kun je installatie een tandje directer en zwaarder zetten – als je voor de sportstand kiest. Ook de demping en het uitlaatgeluid zijn te beïnvloeden met dit systeem. Een aardig gimmick - die bovendien standaard is op de Ambition-uitvoering – waar de ‘sportieve’ bestuurder echt wat aan heeft. De versnellingsbak stelt een beetje teleur: het inleggen van de versnellingen voelt een beetje kunstmatig aan en bovendien produceert de bak bij het inleggen van de versnellingen een ‘klikgeluid’. De sportieve ambities die de A3 heeft komen hier niet helemaal naar voren. Comfortabel is deze versnellingsbak wel en je schakelt nooit ‘mis’ - de schakelwegen zijn zeer duidelijk.

De testauto kost iets meer dan 35.000 euro. Je hebt dan zo’n beetje alles wat het leven aangenaam maakt. Natuurlijk kan het allemaal veel gekker, mooier en beter, de prijslijst telt niet minder da         n 18 pagina’s met lekkernijen. De prijzen van de A3 liggen op het niveau van de Mercedes-Benz A-Klasse en BMW 1 Serie en zo’n 2.000 euro boven die van een vergelijkbare Golf, al liggen de vanafprijzen van die laatste fors lager omdat er ook kalere uitvoeringen en minder krachtige motoren leverbaar zijn dan in de A3.

Gevoel

Op de nieuwe A3 is weinig aan te merken: de auto voelt tot in detail doortimmerd aan, hij stuurt lichtvoetig, is zowaar leuk om te rijden en heeft een heerlijke motor. Je vraagt je bijna af wat er nog te verbeteren valt voor een volgende generatie. Dat heeft natuurlijk wel z’n prijs en het weinig inspirerende design spreekt ook niet iedereen aan. Toch speelt deze Audi in op je emotie, maar dan wel door rationele zaken te vervolmaken. Dat ene slim uitgevoerde knopje, de hightech led-verlichting, het ‘smooth’ in- en uitschuivende beeldscherm, de gewichtige plof als je portieren dichtslaat: allemaal zaken die gevoel voor detail weergeven en niet direct in geld zijn uit te drukken. Al doet Audi dat wel, dat is namelijk de meerprijs die je betaalt ten opzichte van de Golf.